Thermo-aged gitaren van Ibanez

Test van de Ibanez Vintage Thermo Aged AVD10

Merknieuws 29-09-2016 22:21

Alle zes modellen in deze serie: 

Paul van de Vlasakker testte de AVD10

We kennen inmiddels allemaal wel het kunstmatige verouderingsproces bij elektrische gitaren. Instrumenten die zo behandeld zijn, zien er uit alsof ze al tien jaar intensief gebruikt zijn op de podia van de wereld. Zo niet bij deze akoestische Ibanez. Als hier over veroudering wordt gepraat, dan gaat het ook echt ergens over (sorry voor de relic-liefhebbers). Het bovenblad, maar ook het mahonie achterblad en de bracing (de klankbalkjes in de gitaar) zijn ‘voorgebakken’, ook wel ‘baking’, ‘thermo aging’ of ‘torrefaction’ genoemd. We kennen dat proces al langer van andere merken (Martin en Taylor bijvoorbeeld), maar dan praat je over gitaren van enkele duizenden euro’s en da’s hier nou net niet het geval. We houden voor het gemak  de naam ‘thermo aging’ aan omdat Ibanez zijn procedé zo noemt.

Wat ze doen is, simpel uitgelegd, het hout in een vacuüm verwarmen om de suikers en het vocht uit het hout te krijgen. Het resultaat is dat het lijkt alsof de gitaar minimaal tien à vijftien (of zelfs twintig) jaar oud is en ook als zodanig klinkt. Een lastig proces, want je wilt de gitaar niet ‘medium’ hebben en al helemaal niet ‘well-done’!

Bouw en afwerking
De AVD10 die wij ter test hebben is een dreadnought en ziet er erg goed uit - erg klassiek om precies te zijn. Uiteraard valt de fraaie ‘antieke viool’ kleur van het bovenblad direct op, maar ook de rest van de gitaar oogt gedegen klassiek: mahonie zij- en achterkanten, een mahonie hals met palissander toets (met daarop elegante inleg) en een eenvoudige maar sierlijke kop met het Artwood-logo en de merknaam erop. De afwerking van de gehele gitaar is zeer goed en elegant.

Klank en bespeelbaarheid
Oké, de vintage look belooft eigenlijk ook een vintage geluid. En dat zou ook zo moeten zijn gezien de keurig ‘afgebakken’ staat waarin de gitaar zich bevindt. De bespeelbaarheid is over de gehele hals prima. Pak maar een schema, probeer het uit en het werkt. De klank die je hoort bij het spelen van je schema is verrassend. Akkoorden komen in de volle breedte uit het klankgat gevlogen, zonder enige terughoudendheid. Het laag is vol maar niet wollig. Het hoog is zilverachtig rinkelend en alles wordt keurig door het strakke middengebied gestuurd.

Hoor je ook echt een verschil met een ‘niet gebakken’ gitaar? Ja, als je een nieuwe dreadnought ernaast bespeelt, dan valt op dat daar de klanken ingetogener zijn en dat het bereik van laag naar hoog, eh, smaller lijkt?! Ik kan mijn vinger er niet precies opleggen, maar ik vind dat deze Ibanez zeker klinkt als een oudere gitaar die zijn sporen al ruim en breed verdiend heeft.

Conclusie
Ibanez’ verouderingsproces is een prachtige stap in de goede richting: je krijgt het geluid waarop je hoopt als je een gitaar met dit uiterlijk oppakt en bespeelt. Natuurlijk blijven er altijd liefhebbers van echte vintage gitaren bestaan - en terecht - maar om de specifieke ‘oude’ klank hoef je niet meer zo diep in de buidel te tasten.

Hoe het effect van het procedé op de lange termijn zal zijn weten we pas over een jaar of tien. Wellicht ontstaat er dan een aparte categorie voor dit soort bewerkte gitaren. Het scheelt wel dat je nu geen vintage geld meer hoeft uit te geven voor een ruim ingespeelde gitaar. Voor 722 euro heb je deze Ibanez bij je thuis en kun je genieten van het ‘thermo aging’-effect!

Bekijk hier de demovideo van Ibanez.

Klik hier voor meer informatie op de site van distributeur Hoshino Benelux.