Vintage Veenendaal
Voorjaarseditie gitaarbeurs goed bezocht
Gitarist Extra 31-03-2014 14:03
Zaterdag 29 maart begon de lente pas echt goed. Niet alleen door het zonnige weer, maar ook door de voorjaarseditie van de Vintage Guitar Show Veenendaal, die al bijna een kwarteeuw gitaarliefhebbers uit binnen- én buitenland trekt. Gitarist was ook aanwezig en noteerde de volgende belangwekkende zaken.
Op de beurs was het weer een gezellige drukte. Onder toeziend oog van organisator Mirjam Nievers schuifelde het gitaarvolk door de gangpaden, sommigen met een specifiek doel voor ogen – een bepaald instrument, onderdelen –, anderen om gewoon wat rond te snuffelen en rond te kijken. En er viel weer het nodige te zien!
Wim Heins bouwt al meer dan veertig jaar gitaren en heeft er nog elke dag plezier in. Hij vindt hout heel belangrijk en weet er ook veel van. Hij wil zoveel mogelijk controle hebben over dit basismateriaal van de gitaarbouw, wat ook weer blijkt bij de Krul Bas die hij in Veenendaal toonde. De top van deze basgitaar is van spalted maple, esdoorn met een schimmel, wat een mooi visueel effect geeft. Voor die schimmel heeft Heins zelf gezorgd door een paar stukken esdoorn een tijdlang in de tuin te zetten en weer en wind hun werk te laten doen. Ook hielp hij het verschimmelen een handje door er af en toe bruin bier over te gieten! Het is een delicaat proces, want als het hout te veel verschimmelt kan het uit elkaar vallen. De Krul Bas, met verder een essen body en een Kent Armstrong element, heet overigens zo vanwege de klassiek krul in de bovenste hoorn, een first voor Heins.
Een eye-catcher op de beurs waren de sigarenkistgitaren van Gumbo Guitars. Het bovenblad van deze instrumenten is voorzien van gebruikte Amerikaanse nummerplaten van staten die een connectie hebben met de blues. Veel Mississippi dus, maar we zagen ook een Tennessee. Het materiaal van de platen – doorgaans aluminium – heeft invloed op het geluid. De Gumbo is een viersnarige instrumenten zonder frets, gestemd in een A akkoord en bedoeld voor slide. Er zit een piëzo-element in voor versterking. Een preamp in een chocoladedoosje wordt los bijgeleverd.
Dirk Witte legt zich in toenemende mate toe op vintage gitaren en had weer een aantal mooie exemplaren in de stand staan. Prijswinnaar was wellicht een zeldzame (slechts 200 gemaakt) Burns Split Sound Bass uit 1963. Deze baritongitaar valt op door een tremolo-arm en een aantal ongewone elementschakelingen waaronder ‘split sound’, een stand waarbij de laagste drie snaren door het halselement en de hoogste drie door het brugelement worden weergegeven. Ook niet te versmaden bij Dirk Witte waren een ’65 Mosrite en een Epiphone Rivoli bas, het neefje van Gibsons EB-2.
Bij Max Guitar konden de beursbezoekers de op de Musikmesse geïntroduceerde Gibson Collector’s Choice #18 Dutchburst Les Paul bewonderen, een replica van de 1960 Les Paul waar we vorig jaar in Gitarist 265 aandacht aan besteedden en die zelfs De Wereld Draait Door haalde. Het origineel was ook aanwezig dus er kon vergeleken worden. Een andere aandachtrekker bij Max was een mid-sixties Epiphone Professional met bijbehorende versterker. De versterker, die zelf geen regelaars heeft, kan volledig vanaf de gitaar bediend worden, inclusief reverb en tremolo. Hiervoor is een speciale multipin-kabel nodig, die ook bij deze vintage set zat. De Epiphone won aan het einde van de dag de Nievers Challenge Cup voor de meest bizarre vintage gitaar. De prijs voor de meest authentieke gitaar ging naar een ’57 Gibson Super 400. Prijskaartje: 11.000 euro!
