North Sea Jazz 2015 verslag

Gitaristen en bassisten inspireren op 40ste North Sea Jazz festival

Muzieknieuws 12-07-2015 11:21

door Mike Cachola, foto's Dennis Boxem

De eerste dag begon met een ode aan de overleden flamencovirtuoos Paco de Lucia, met dans, beelden uit een documentaire en natuurlijk veel live muziek. Hoewel de drie gitaristen van de uitgebreide band hun uiterste best deden, bleek maar weer eens dat de Paco de Lucia onvervangbaar is.

Jesse van Ruller
The Concert Jazz Band Conservatory of Amsterdam met als solist Jesse van Ruller, gaf een terugblik op het werk van saxofonist/componist Joe Henderson. De muziek van Henderson werd veelal in de oorspronkelijke arrangementen gespeeld, en opvallend was hoe modern de harmonieën in deze muziek uit de jaren zestig al waren. Tijdloos is misschien een beter woord. Van dirigent Justin DiCioccio – voorzitter van de jazzafdeling van de Manhattan School of Music – kreeg Van Ruller alle kans om uit te blinken op bekende Henderson stukken als Isotope en Recordame, en door Henderson gearrangeerde standards als Without A Song. Jesse klonk weer fantastisch op zijn zeldzame Gibson ES150DC in combinatie met een Fender Twin Reverb. Later zagen we Van Ruller nog schitteren in het kwartet van saxofonist Jasper Blom.

Marcus Miller
Bassist/bandleider Marcus Miller speelde een aantal nummers van zijn nieuwe album Afrodeezia, zijn eerste voor het legendarische Blue Note label. Gitarist Adam Agati wist wel raad met de verschillende funky, Afrikaanse en Caraïbische grooves van de baslegende en imponeerde met name op het stuk B’s River van Afrodeezia, met een clean gespeelde, even virtuoze als melodieuze solo.

Bekjk hier 3 nummers van de concertgegistratie door NTR

 
 

Kevin Breit
Zangeres Cassandra Wilson zong haar ode aan de legendarische Billie Holiday, maar wij konden onze ogen, en oren, niet afhouden van gitarist/mandolinist Kevin Breit. Hij is een Canadees die heeft gewerkt met onder anderen kd lang, Norah Jones en Roseanne Cash, en van alle optredende gitaristen op NSJ 2015 is hij waarschijnlijk het minst ‘jazz.’ Wat hij dan wel is, daar zijn we nog niet uit. Ook niet na zijn spaarzame partijen bij het imponerende project Joni's Jazz.

Kurt Rosenwinkel
De Israëlische bassist Avishai Cohen trad op met niemand minder dan Kurt Rosenwinkel op gitaar. Het trio waar Cohen veel mee werkt bestaat uit de dromerig spelende pianist Nita Hershkovits en de stevig beukende drummer Daniel Dor. Voor deze gelegenheid was de band verder uitgebreid met twee blazers. Cohen is een fijnzinnige componist en bassist en de lyrische Rosenwinkel is eigenlijk altijd in topvorm. Soms is de vijf kwartier die een concert duurt te kort.


 

Forq
Forq is een jazz/fusion/funk supergroep met onder anderen Snarky Puppy oprichter Michael League en gitarist Chris McQueen. Spannende beats en een strakke, avontuurlijke sound, met invloeden van Franse filmmuziek tot Afrika maakten dat dit optreden naar meer smaakt. McQueen heeft een aantrekkelijke hoekige kant die af en toe aan Scofield doet denken, maar speelt net zo makkelijk een in reverb gedoopte surfgitaarmelodie als de muziek daar om vraagt. Zie de hoofdfoto bij dit artikel.

Bekijk hier de concertregistratie van NTR (1.20 min!)

D'Angelo
R&B superster D’Angelo sloot met zijn band The Vanguard de eerste dag van het festival af. De zanger had zich verzekerd van de medewerking van grootheden als Pino Palladino op bas en Jesse Johnson op gitaar. Johnson maakte naam in de band The Time van Morris Day en werkte daarna met Prince, Sly Stone. Paula Abdul en Janet Jackson. Johnson heeft een gespierde, Jimi Hendrix achtige stijl en mengt funk met blues en zelfs hard rock. Stiekem vonden wij tweede gitarist Isaiah Sharkey, die vorig jaar op North Sea Jazz al grote indruk maakte in de band van Chris Dave, interessanter en avontuurlijker. 


 

Sylvain Luc
Accordeonist Richard Galliano opende de tweede dag, begeleid door zijn kwartet met daarin de onvolprezen Sylvain Luc op gitaar. Zij spelen typisch Europese jazz, die vrolijk en lichtvoetig is, zelfs in een langzame blues. Gitarist Sylvain Luc begon eind jaren tachtig als bassist (!) in het trio van Galliano, maar is een traditioneel gitaarvirtuoos die sindsdien speelde met John McLaughlin, Al DiMeola, Steve Lukather, Tommy Emmanuel, Richard Bona en nog een hele boel anderen. Deze avond liet hij op zijn Gibson ES175 nog maar eens horen dat hij echt tot de allerbesten behoort.

Jett Rebel
Gitarist coverartiest Jett Rebel speelde al vroeg, maar de rest van de avond ging het alleen nog maar over hem. Jelte Tuinstra en zijn band leverden een energieke set met loeistrakke funk en soul, waarbij de frontman met zijn charisma moeiteloos de grote zaal vulde. Continu het publiek bespelend, regisseerde Jett Rebel zijn band, ondertussen solerend op orgel en gitaar (met talkbox!). Hij ging zo in zijn solo’s op dat hij zelfs met zijn Gibson Goldtop Deluxe van het podium lazerde, om er onverstoorbaar weer op te klimmen en verder te spelen (“North Sea Jazz, I fell for you”). Later op de avond zou hij nog invallen in de band van Chaka Khan, die het met een keelontsteking af moest laten weten. Gitarist Lorijn von Piekartz (foto) speelde een aantal uitgekiende solo's, en duelleerde lekker met Jelte.  

Bibb en Koite
Liefhebbers van fingerpicking kwamen aan hun trekken bij Eric Bibb en Habib Koité. Begeleid door slechts een percussionist probeerden zij een match te vinden tussen de country blues van Bibb en de Malinese muziek van Koité. Dat lukte niet altijd, al zal ook het feit dat ze sinds het uitbrengen van het gezamenlijke album Brothers In Babako uit 2012 nog slechts één keer samen hadden gespeeld, een rol hebben gespeeld. Solo maakten ze diepe indruk, Koité met zijn betoverende Afrikaanse ritmes, en Bibb met zijn authentieke spel en volle bariton.

 

Anton Goudsmit
Als gitarist Anton Goudsmit opduikt, wordt het spannend. Op North Sea Jazz was dat met Krupa And The Genes, een wat melige verwijzing naar jazzdrummer Gene Krupa. In deze band, met daarin ook gitarist Raphael Vanoli, schuurde en knetterde Goudsmit zoals hij eigenlijk altijd doet. Alleen al voor zijn ondersteunende licks en akkoorden op het stuk Souk Indigo van saxofonist Jasper Blom, verdient hij een Edison.
Op de derde dag deed hij het nog eens dunnetjes over bij het New Rotterdam Jazz Orchestra, waar hij speciale gast was. Het orkest liet het publiek alle hoeken van de Mississippi zien. De soundcheck van een heerlijk losse vijfkwarts bigbandswing was daarvan slechts een voorproefje.Na een reeds vrij heftig jazzintro, haalden ze genadeloos uit met een ware punkrock approach tijdens de soli van Goudsmit. 

Marc Ribot
De derde dag van North Sea jazz was toen al afgetrapt met de eigenzinnige gitarist Marc Ribot, die optrad met het ICP Orchestra van artist in residence Han Bennink. In het strijkerstrio ging hij op akoestisch gitaar tegendraads in tegen contrabas, cello en viool. Het duet met Bennink op elketrisch gitaar was wild en fascinerend.  

Batik met Ed Verhoeff
Daarna was het in afgeladen zaaltje tijd voor het fijnzinnige samenspel van de heren van Batik, met gitarist Ed Verhoeff. Als je je eenmaal in hun wereld van betoverende collectieve improvisatie begeeft, is het moeilijk daar weer afscheid van te nemen.

Bill Frisell
De stukken van het laatste album bvan Bill Frisell, Guitar In The Space Age, is een verzameling bewerkingen van gitaarliedjes uit begin jaren zestig. Bill is geïnteresseerd in die periode, vertelde hij, vanwege de tegenstelling tussen de dreigende sfeer in de internationale politiek en de onbevangenheid en brutaliteit van de muziek uit die tijd. Hij werd bijgestaan door hetzelfde trio als op de cd,  Tony Scherr op bas, Greg Leisz op gitaar en steel guitar en Kenny Wollesen op drums. Dezelfde drie hadden ook al meegedaan op Frisells album met bewerkingen van de muziek van John Lennon, All We Are Saying. Zelfs als Frisell alleen de melodie van bijvoorbeeld Turn, Turn, Turn speelt, is hij onnavolgbaar, al is het moeilijk de vinger te leggen op waarom het zo goed is. Maar goed was het!

Reinier Baas
Gitarist Reinier Baas had de jaarlijkse compositieopdracht van North Sea Jazz gekregen, en had daar behoorlijk mee geworsteld, zo zei hij, juist omdat hij volledig de vrije hand had gekregen. Ten slotte had hij voor zichzelf een verhaal verzonnen met verschillende personages, en daar muziek bij gemaakt. Het verhaal kregen we overigens niet te horen, los van de geheimzinnige titel Reinier Baas vs. Princess Discombobulatrix. Baas componeert net zo eigenwijs als hij soleert, en gezien zijn leeftijd zou hij wel eens een hele grote kunnen worden, als hij dat niet al is.

Gary Clark JR
Gary Clark JR opende twee maanden geleden voor de Rolling Stones en speelde een aantal weken geleden nog met D’Angelo, een indicatie van hoe groot deze jonge Amerikaanse bluesrocker aan het worden is. Zijn debuutalbum Blak And Blu was het eerste album ooit dat in hetzelfde jaar voor een Grammy werd genomineerd in twee categorieën, rock en R&B. Hij won overigens de laatste. Behalve rock en R&B heeft Clark volop soul in zijn stem en dat, in combinatie met zijn krachtige, gedreven gitaarspel, maakt dat we nog veel van hem gaan horen. Deze spetterende show zullen we in elk geval niet snel vergeten.

Dans Dans
Het Belgische trio Dans Dans was de fantastische afsluiter van het festival voor ons. Wat een geweldig dynamische gitarist is Bert Dockx. Lees het interview met hem in Gitarist 292, juli 2015! 

 

www.northseajazz.nl