Bergen effectenpedalen

The Hidden Hand in Paradiso

On Stage 14-05-2007 13:03

Het verleden van zanger-gitarist Scott ‘Wino’ Weinrich van de Amerikaanse stonerrockband The Hidden Hand, is roemrucht. Hij begon begin jaren tachtig zijn carričre met de oprichting van de inmiddels legendarische doom metalband The Obsessed, waarna hij bij Saint Vitus, een reünie van The Obsessed en Spirit Caravan speelden, en in 2002 The Hidden Hand oprichtte met bassist en producer Bruce Falkinburg. Deze band trad woensdag 9 mei op in de kleine zaal van Paradiso in Amsterdam.

Als voorprogramma nam The Hidden Hand de Amerikaanse instrumentale psychedelische stonerrockband Stinking Lizaveta mee, een vrij onbekende naam. De band speelde een spectaculaire show waarin scheurende gitaren en psychedelische effecten centraal stonden. Gitarist Yanni Papadopulos voerde met zijn door jarenzeventigrock en stonerrock beďnvloede gitaarspel de boventoon in de muziek. Ook visueel was hij het meeste aanwezig; zo ging hij plat op zijn buik liggen met zijn gitaar onder zich en schreeuwde hij bij een microfoon van dichtbij tegen de snaren van zijn zwarte Les Paul om trilling te veroorzaken. Dat na enkele nummers de eerste snaar al van zijn gitaar vloog, verbaasde dan ook niemand. Een spectaculair voorprogramma.

The Hidden Hand speelde daarna een visueel minder opvallende, maar strakkere show. Alle albums van de band kwamen aan bod; wie hoopte op Wino's eerdere werk wachtte tevergeefs. Omgeven door een twintigtal effectenpedalen en een rek met vijf Les Pauls, speelde Wino gortdroge, logge en loodzware stonerrockriffs met vaak een mineurstemming voor een doommetalgeluid. Bij de gitaarsolo’s gebruikte hij zijn vele effecten en liet hij zijn gitaar licht janken met zijn tremolo en pedalen. De zang werd, net als op de albums, afgewisseld tussen hem en bassist Bruce Falkinburg. In het begin van het optreden stond het geluid vrij slecht afgesteld; de vocalen van Wino waren nauwelijks te horen, terwijl de bassdrum de rest van de muziek bijna overstemde. Nadat dit bijgesteld was, speelde The Hidden Hand een voor een stonerrockband opvallend strak optreden, zonder daarbij statisch over te komen. Vooral bij nummers van het nieuwste album ‘The Resurrection Of Whiskey Foote’, als Someday Soon en Resurrection Of Whiskey Foote, reageerde het vrij kleine publiek uitbundig. Scott Weinrich mag dan inmiddels compleet grijs geworden zijn, op het podium staat hij met The Hidden Hand nog als een huis.
zoeken
zoeken